Een ‘alleenwerker’ is een persoon die arbeid verricht buiten gehoorafstand of het gezichtsveld van een ander. Er is dus geen tweede persoon in de onmiddellijke nabijheid aanwezig. Iemand die alleen werkt, loopt over het algemeen dezelfde risico's als een werknemer die dezelfde werkzaamheden in het bijzijn van andere personen uitvoert. Voor de alleenwerker is er wél een extra risico, wanneer hij in een hulpbehoevende situatie komt en zelf niet meer in staat is om hulp van anderen in te roepen. Het extra risico voor iemand die alleen werkt, is dus vaak niet zozeer afhankelijk van de oorzaken, maar vooral van de mogelijke gevolgen van een bijzonder situatie zoals bij een gevaar of een ongeval. Er zijn vaak twee factoren die bij de oorzaak van een ongeval een rol spelen:

• de aard van het werk en de werkomgeving
• de gezondheid van de werknemer

Er zijn afvalbedrijven die alleen werken slechts toestaan als de leidinggevende daarvoor toestemming heeft gegeven. Alleenwerken mag beslist niet bij bepaalde aandoeningen, verschillende ziekten of het gebruik van specifieke medicijnen, bijvoorbeeld middelen met de gele waarschuwingssticker 'Dit geneesmiddel kan het reactievermogen verminderen.'. De bedrijfsarts bepaalt bij welk medicijngebruik alleenwerk verboden is en de individuele (tijdelijke) ongeschiktheid voor arbeid waarbij alleenwerk vereist is. De leidinggevende moet beoordelen of de vereiste preventieve maatregelen bij alleenwerk zijn getroffen. De maatregelen zijn van de activiteit binnen de afvalbranche waardoor deze gedeeltelijk verschillen voor:

• Alleen werken bij Inzamelen
• Alleen werken op de Milieustraat
• Alleen werken bij Bewerken, Bioconversie, Verbranden of Storten
• Alleen werken bij Rioleringsbeheer